خلجستان را دریابید؛ فرزند سر راهی نیست

سالاریه؛ با توجه به اینکه مردم شریف و وفادار بخش خلجستان، گلایه‌های بسیاری را مطرح کردند، مجبور شدم این مطلب را به نگارش درآورم؛ نه از سر مخالفت یا تخریب، بلکه برای مطالبه‌گری و انعکاس صدای مردمی که سال‌هاست صدایشان شنیده نمی‌شود.

محمد آسیادار –  در سفر اخیر وزیر محترم میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به قم، متأسفانه حتی نگاهی گذرا به بخش خلجستان نشد؛ منطقه‌ای که از نظر جغرافیایی، آب‌وهوا، طبیعت بکر، ظرفیت‌های تاریخی و فرهنگی، شرایطی دارد که می‌تواند به یکی از قطب‌های مهم گردشگری نه فقط در قم، بلکه در منطقه مرکزی کشور تبدیل شود.

با این حال، خلجستان سال‌هاست با مشکلات جدی مواجه است؛ از جمله:

جاده‌های خطرناک، غیر استاندارد و کم‌عرض
مشکلات تأمین آب شرب
ضعف زیرساخت‌های برق و افت ولتاژ مداوم
کمبود امکانات بهداشتی و درمانی
وضعیت آموزشی ضعیف، با وجود استعدادهای فراوان در میان نوجوانان و جوانان منطقه

این مشکلات، اغلب قدمتی چند ده‌ساله دارند؛ وعده‌ها داده شده، طرح‌ها مطرح شده، اما مردم هنوز درگیر ابتدایی‌ترین نیازهای زیستی خود هستند.

البته نباید از پیگیری‌ها و زحمات فرماندار با دانش و دلسوز شهرستان قم و برخی مسؤولین محلی (تأکید می‌شود برخی) چشم‌پوشی کرد. تلاش‌های این عزیزان قابل احترام است و برای‌شان آرزوی سلامتی و توفیق داریم، اما این تلاش‌ها کافی نبوده و خروجی ملموسی برای مردم منطقه نداشته است.

مردم بخش خلجستان شهروندان درجه دو نیستند. آن‌ها نیز حق دارند از توسعه، امکانات، امنیت و آسایش برخوردار باشند. توسعه‌ی قم باید متوازن و عادلانه باشد؛ نه متمرکز بر مرکز شهر یا مناطقی خاص.

خلجستان را دریابید؛ این بخش جزئی جدانشدنی از قم است، نه فرزند ناتنی یا فراموش‌شده. اگر کسی ظرفیت‌های آن را نمی‌بیند، مشکل از نگاه اوست.